Libros, bombóns, roupa, xogos, abonos para festivais ou mesmo un curso online de pandeireta. Recompilamos aquí vinte ideas para agasallar este Nadal, que podemos mercar no comercio online galego. Poñede un ollo na lista (non patrocinada), que este ano vén cumpridiña. Se gustades dos contidos que facemos podedes darnos un chisco de apoio e cariño cunha achega a VINTE e/ou PRAZA. Grazas por nos ler!
«Comeza o lovismo, comeza a cantar, convértete en loba e ponte a ouvear». O fermoso son do violín de Estela Rodríguez principia o novo sinxelo de A banda da Loba, “Lova”, adianto do que sera o novo disco da banda, Lovismo, que se publicará a comezos de 2025 e será presentado o 1 de febreiro na Sala Capitol de Compostela.
Explican desde a banda que o amor e as súas múltiples formas de expresión ―o desexo, as relacións, a maternidade, o amor propio, a sororidade, o amor polo noso...― serán o leitmotiv de Lovismo, un disco onde confluirán diferentes estilos, desde a bachata ata o pop pasando pola música disco e reivindicando a inspiración literaria da que fan gala desde o seus inicios as compoñentes de A Banda da Loba (ABDL).
Pensar amodo, repensar e decidir. Algo tan sinxelo como tomar o tempo necesario para facer as cousas ben pode semellar un pensamento algo excéntico na tiranía do agora mesmo que goberna pero foi unha das liñas vermellas que marcou o cineasta Álvaro Gago durante as clases na Aula do Festival Novos Cinemas. Para o alumnado esa dirección desde a «paciencia e a tenrura» resultou algo «moi inspirador» para a creación das súas obras audiovisuais, que foron estreadas este martes no Teatro Principal de Pontevedra.
Este speaker e picadiscos «autodidacta» logrou tras máis dunha década de de experiencia que milleiros de persoas teñan xunguida a súa voz ou as músicas que elixe a eses pequenos grandes momentos nos que agroma unha bágoa de felicidade; quer pola comuñón do Río Breogán coa súa afección tras unha canastra que sela un triunfo, quer pola ledicia de ter a persoa amada ao carón
Coa colaboración de
Decembro é o mes por excelencia dunha batalla na que están metidos os alcaldes de moitas cidades, repartidas polo Estado. Pode que Abel Caballero sexa un dos exemplos máis sonados e Vigo unha das súas participantes máis vistosas, pero na guerra por ter o Nadal máis iluminado entraron xa moitos lugares. A cuestión clave é a de que supón este frenesí luminoso. Canto nos está custando prender as luces?
Veiras, El Vergel, Troché, Oriental, Capitol. Son só algúns dos nomes que conectan esta ruta cultural entre o nostálxico e o extravagante, que percorre as vilas de Ordes, Frades, O Pino, Arzúa e Melide sen botar un ollo ás igrexas nin aos murais de arte urbano, nin por suposto aos albergues.
Coa colaboración de Turismo da Deputación da Coruña
A ruta lévanos, desta volta, a perdernos polas estradas das terras do medio, buscando especialidades gastronómicas desde o corazón da comarca de Ordes cara ao leste, aos contrafortes da provincia nos altos do Bocelo e dos montes do Corno do Boi.
Coa colaboración de Turismo da Deputación da Coruña
Seguimos os pasos de Otero Pedrayo, Vicente Risco e Ben-Cho-Shey, que no verán de 1927 camiñaron ata Santo André de Teixido «por terra sagrada». Con especial atención ao treito entre As Pontes e Teixido iniciamos a nosa particular pelerinaxe
Coa colaboración de Turismo da Deputación da Coruña
A nosa ruta percorre hoxe ese tramo de costa no que se atopan as Rías Baixas e a Costa da Morte. De norte a sur polos concellos de Carnota, Muros, Outes e Noia para explorar a súa historia gastronómica.
Coa colaboración de Turismo da Deputación da Coruña
Co apoio da
Amoebo vén de presentar o seu novo sinxelo cun vídeo musical entre a animación e a realidade. “Lobishomes” relata a necesidade de atopar unha vía de escape da nosa propia realidade cotiá. «Este lobo, este home, hai tempo que non come». Lonxe de converterse nun ser terrorífico, o lobishome goza da noite e convida a romper coa rutina e a bailar sen complexos. Esta experiencia reflicte a busca da liberdade e o desexo de fuxir das limitacións do día a día, celebrando o poder da música como refuxio de evasión.
O videoclip, rodado na sala coruñesa La Disfrutona del Orzán, conta coa dirección de Xaime Miranda a través da aceleradora musical Son Emerxente de Fundación Paideia. Neste traballo, producido por David Fernández (Daiv), Amoebo mestura unha explosión de rock, pop e ritmos urbanos actuais. Cunha presencia moito maior de guitarras e distorsión, Amoebo aposta por un son máis agresivo e punzante, sen perder a frescura que o caracteriza desde os comezos.
Tres finalistas, tres mulleres. A posta en valor do atributos propios dunha vila como A Guarda, o veganismo e o cinema feito por mulleres protagonizan as mellores campañas galegas dos Novos Talentos para o xurado dos Premios Paraugas. Conversamos con Xulia Vicente, Andrea Mariño e Rocío Diz sobre as súas propostas creativas e a forza dun sector da comunicación e publicitario que convida a ficar en Galicia para desenvolver a súa carreira.
Abril presenta ‘Arredor da mesa’, un single cociñado a lume lento xunto ás amigas. O novo tema é unha muiñeira de Caroi con arranxos propios, recollida por Xisco Feijoó e con letra orixinal de Petra Iglesias e Claudia Abril.
O dúo formado por Claudia Abril (voz e percusións) e Marina Carpente (Violín e voz) bebe das músicas de raíz e achega unha proposta moderna e ao tempo delicada. "Arredor da mesa" é unha oda ao amor das amigas, a pasar tempo de calidade con elas, a coidalas e querelas ben. Por esta razón Abril quixo facer unha canción dedicada a elas contando coa súa participación cantando, tocando, escribindo a letra, producindo, dirixindo o vídeo ou actuando.
«Que hai Pardal? Espero que este ano poidamos ver por fin a lingua das bolboretas». Eran finais dos 90 cando José Luis Cuerda aterraba en Allariz para gravar a adaptación da novela de Manuel Rivas, Que me queres amor. Esta emblemática frase acabaría por marcar a vida dunha vila que a día de hoxe loita por ser un referente turístico e cultural, algo que non se pode entender sen a revolta veciñal de finais dos 80, e que enfrontou a un pobo co goberno local polo deterioro do río Arnoia.
Coa colaboración de
A rede é o epicentro da vida moderna, pero está a nos pasar factura? As liñas que separan a vida conectada e a desconectada son cada vez más difusas. Soñar cunha utopía desconectada chea de paz e silencio semella tentador, pero apagar por completo internet non parece de todo posible. É un ruído constante, que non sabe de vacacións nin ás veces de horarios laborais. Vivimos desbordadas por internet e a hiperconectividade?
«Aquí falamos de coidados e da amizade máis pura. De como compartir os éxitos, sortear as adversidades e superar as derrotas. Falamos da terra, da familia e da xente que escollemos. É unha canción de amor» . Así presenta a banda de rock muradá o tema “Da Mesma Suor”, último adianto do seu novo álbum, Ao revés do mundo, que se estreará o vindeiro mes de xaneiro.
“Da Mesma Suor” sae este xoves á luz como a canción máis alegre do álbum e “o exemplo máis extremo da evolución de Deleiba. «Surfeamos entre o punk vertixinoso, as partes emotivas, o rock máis sólido e incluso os ritmos latinos do retrouso», explican.
Mariela Iriarte procede de Buenos Aires, Arxentina, onde era profesora de inglés. Chegou a Foz en 2004 para visitar unha amiga que viñera traballar por aquí mais a amiga retornou e ela quedou. Abriu un bar pequeno, un bar grande e tamén unha fábrica de cervexa artesá. É responsable da empresa Augas Santas e vicepresidenta da Asociación de Cervexeiros Independentes de Galicia (Aciga), que ela mesma impulsou xunto a unha ducia de colegas cervexeiros, case todos homes. «As mulleres temos outro rollo. Apoiámonos e compartimos. Os homes adoitan cometer unha morea de erros por non dicir que non saben algo», explica.
Coa colaboración de
A maior cidade de Galicia ten unha alma gastronómica dividida. Por unha banda, é un lugar apegado á cociña de produto e aos formatos máis tradicionais mentres que, en paralelo, explora o seu carácter cosmopolita sen complexos.
Vigo é unha cidade portuaria e de paso, pero tamén obreira, industrial, foi -e segue a ser, en certa medida- lugar de acollida dunha emigración interna potente que enriqueceu o seu ADN, esencialmente das rías, pero con moito que agradecerlle tamén á provincia de Ourense e a súa achega. E desde aquela renovación que supuxo a converxencia do Atlántica e Rompente coa movida, case medio século atrás, é tamén unha cidade que abraza a vangarda en todos os ámbitos creativos.
«Non tiñamos nin un mórfido para que marchasen tranquilos». «Tusían polo baixo porque tiñan medo a que os levasen». Os testemuños das traballadoras dan conta do horror vivido durante a pandemia nas residencias de maiores. E catro anos despois, as feridas non están pechadas.
O director Juanjo Castro vén de estrear en Cineuropa 7.291, un documental onde debulla o acontecido na comunidade de Madrid durante o pico da pandemia, cando se aplicaron os coñecidos como «protocolos da vergoña» -que na práctica impedían trasladar os maiores a hospitales- e morreu case o 20% dos anciáns que estaban en residencias. Dese total, que superou as 9.000 persoas, 7.291 corresponde co número de persoas falecidas nas residencias da comundidade gobernada por Isabel Díaz Ayuso que non foron derivadas a hospitais entre marzo e abril de 2020.
Foi Roshmary e cantaba en inglés; foi publicista ata que o deixou para dedicarse, desde 2019 completamente á música. O soul forma parte da súa banda sonora vital e ben se lle nota ao escoitar os seus temas, que van agromando aos poucos mentres Maríán (Outes, 1994) prepara o lanzamento do seu primeiro disco, protagonizado pola «muller salvaxe», segundo ela mesma explica.
Neste universo de apuros e prioridades infinitas, a de Outes deuse o permiso de expresarse en liberdade e sen présas. Iván Ferreiro deulle algúns consellos, que aproveitou para depurar letras e segue un camiño creativo con Iago Pico como produtor e amigo. Marián declara sen titubeos que «a música está moi ben, pero ao final é máis importante que esteamos ben» e salienta o poder da música para curar e conectar as persoas, tal e como está a comprobar nos obradoiros de música que imparte no hospital de Conxo.
