VINTE na rúa

Vinte na rúa, con Mariela Iriarte. «Realmente nunca tiven intención de quedar, pero desde hai 20 anos vivo en Foz e sempre traballei aquí»

Mariela Iriarte procede de Buenos Aires, Arxentina, onde era profesora de inglés. Chegou a Foz en 2004 para visitar unha amiga que viñera traballar por aquí mais a amiga retornou e ela quedou. Abriu un bar pequeno, un bar grande e tamén unha fábrica de cervexa artesá. É responsable da empresa Augas Santas e vicepresidenta da Asociación de Cervexeiros Independentes de Galicia (Aciga), que ela mesma impulsou xunto a unha ducia de colegas cervexeiros, case todos homes. «As mulleres temos outro rollo. Apoiámonos e compartimos. Os homes adoitan cometer unha morea de erros por non dicir que non saben algo», explica.

VINTE na rúa

Coa colaboración de
Vinte na rúa, con Éric Dopazo. «Sabes o refrán de: ‘Onde vaian cen vai ti tamén’? Pois non o entendo. Se xa hai cen, para que vou ir eu tamén?»

«Non é cuestión de querer ser alternativo, o tema é que ao mellor non existe só un camiño». A Éric Dopazo bastoulle un ano de carreira en Compostela para botar en falta a súa terra natal, preto de Ourense, e optar polo tren para continuar os seus estudos. Dopazo protagoniza esta nova entrega de Vinte na rúa, onde defende o amor propio, a identidade e a liberdade para crear en galego sen que iso supoña unha epopea. «Sinto que non marchar desta terra é un acto de resistencia necesario, pero tamén merecemos vivir sen estar constantemente temendo a extinción», defende o cantante e compositor do grupo Piratas sen parche.

VINTE na rúa

Coa colaboración de
Vinte na rúa, con Marta González. «O que máis me gusta do que fago é coñecer xente de todas partes do mundo, de todo tipo e condición»

«Estou facendo fotos e vídeos e o que está ao meu redor, en certo modo, deixa de existir e pasa a estar só dentro da cámara. Iso axúdame, por exemplo, a ser capaz de estar nun sitio con tanta xente coma este e a sobrelevar a situación con tranquilidade. A que non me dea vergoña estar polo medio molestando coa cámara. É algo case terapéutico». Vinte na rúa achégase a Marta González, deseñadora, fotógrafa, creadora audiovisual e o que se propoña. González considérase moi «kamikaze» e cada vez menos preocupada polo futuro. «Prefiro facer e vivir», defende.

VINTE na rúa

Coa colaboración de
Vinte na rúa: Coro Vila Galicia. «A xente ponse contenta connosco e iso é moi bonito. Mentres poidamos andar, iremos cantar»

Quince anos non é nada, como di a canción, mais xa supón un bo tempo para manter vivo un proxecto altruísta como é o Coro Vila Galicia, con sede en Vigo, e que percorre a provincia animando a xente alá onde o chaman como centros de día ou hospitais. Vinte na rúa fai parada desta vez no local de ensaio desta agrupación fundada en 2009. Acordeón, batería, gaita ou pandeireta acompañan as voces destas persoas xubiladas que teñen moito que achegar e ensinar á sociedade.
Nos límites do barrio do Calvario os luns pola tarde afinan voces e instrumentos para manter en boa forma a iniciativa que acada sorrisos e bailes insospeitados en residencias de anciáns. O coro anima a xente maior sen deixar de ser en si mesmo xente maior que se beneficia e motiva por formar parte del.

VINTE na rúa

Coa colaboración de
VINTE na rúa, con Olalla Fabeiro e Rubén Pereira. «O rallye é un deporte xenial. Todo o mundo che bota unha man»

«Para min pasar a fin de semana correndo, rodeada de xente á que lle gusta o mesmo ca a min e facendo o que me gusta, paréceme marabilloso». Olalla Fabeiro é corredora de rallyes. Unha afección que lle vén de familia e goza de cada carreira co seu Peugeot 106, onde traballou arreo xunto ao seu mozo, Rubén Pereira, para estaren á altura na competición.
Fabeiro defende que cada vez hai máis mozas que non teñen medo a correr e que os estereotipos están a cambiar, aínda que queden «cabezas cadradas ás que lles custa comprender que os deportes non son nin femininos nin masculinos».

VINTE na rúa

Coa colaboración de
Planetaristas. «A xente non é consciente do que está a perder por non mirar o ceo»

Nin é vídeo nin cine: é o ceo de fóra metido alí dentro, nunha cúpula.Sentas e pensas que estás no chan no medio da nada vendo as estrelas de verdade, que realmente o son. Os planetaristas da Coruña falan dun traballo moi especial, que acada exclamacións de asombro, emoción, sempre aplausos e bágoas por veces cando amosan e explican a inmensidade estelar coa axuda do seu querido proxector analóxico Zeiss. No planetario pódese viaxar no espazo e no tempo. É un lugar case máxico.
Vinte na rúa fai parada no ceo para falar con Miguel López Caeiro, José Luis Soto Bernárdez, José Antonio Pérez Quintas, Irene Baspino Fernández e Inés Carvallo Cavero, planetaristas.

VINTE na rúa

Coa colaboración de
VINTE na rúa, con Carlos Crespo. «A Duendeneta é vivir dentro dun corazón no que latexa a música e iso engancha»

«Nacín en Eibar, fillo de emigrantes galegos como tantos outros. Estudei xornalismo en Bilbao e fuxín de alí no ano 92. Sempre fun un cu inquedo». Carlos Crespo leva en marcha coa Duendeneta desde 2012, aínda que ela xa fixo os 50 anos. Nacida como unha Discoteca Móvil Vintage segue a percorrer Galicia coñecida e recoñecida pola súa selección musical e a habilidade para crear festa alá onde vai.
«Teño pouco ego, pero algo do que me sinto moi orgulloso é dese compromiso que sempre tiven coa difusión da música en galego, tanto no xornalismo como pinchando», subliña.

VINTE na rúa

Co patrocinio de
VINTE na rúa, con Pablo e Lorena. «Ter a tenda de discos é un acto de resistencia total»

«Isto non pasa nunha tenda online», di Pablo Iglesias sentado tras o seu portátil nunha mesa de traballo de carpinteiro. Acaba de entrar pola porta da tenda El Muelle 1931 a terceira persoa que só quería parolar, preguntar algunha dúbida técnica ou preguntar por algo da música que teñen. Na compostelá rúa de San Pedro, vía de entrada de moitos peregrinos á cidade vella, vender vinilos, casetes, fanzines, libros de pequenos selos editoriais, serigrafías e ilustración non é o máis rendible. Pero nin Pablo Iglesias nin Lorena Durán estaban pensando niso cando apostaron por este baixo no número 57 con paredes de pedra, querían ter «un oasis» no que compartir e crear sinerxías; e conseguírono.

VINTE na rúa

Co patrocinio de
VINTE na rúa, con Mor Talla. «Con 19 anos merquei unha máquina de coser sen saber nin onde levaba a agulla»

Chega unha nova entrega de Vinte na rúa, que desta vez fai parada no centro de Vigo para coñecer a historia de Mor Talla, un senegalés responsable dos deseños de camisetas ou bolsos que xa forman parte da paisaxe urbana cos seus motivos culturais africanos.
Con 19 anos mercou unha máquina de coser sen saber nada de costura. Daquela estaba en Mauritania, mais xa traballara en Mali ou Costa de Marfil. Hai case 20 anos que Mor Talla vive en Vigo. Alí ten unha tenda de roupa e unha filla de 10 anos, convertida na súa fonte de inspiración para crear deseños relativos ao poder da muller.

VINTE na rúa

Co patrocinio de
«Son un continuísta: o meu compromiso é que siga viva a mercería que Josefa Castaño abriu en 1942»

«Chámome Ramón e son patronista, pero un sen pena nin gloria, non un dos que destacan. Ademais, son formador en téxtil. Agora, dende hai cinco anos, tamén teño unha mercería. Que cousas ten a vida».
Vinte na rúa comeza co relato de Ramón sobre a mercería La Crisálida, na Coruña, paradigma do espírito co que nace este novo espazo: historias de xente coa que nos cruzamos a diario e que merecen ser contadas. Ramón colleu o traspaso en 2019 e deulle unha nova vida a un negocio histórico que a día de hoxe conta con 700.000 seguidores en TikTok e clientes de todo o mundo. Esta é a súa historia.

VINTE na rúa

Co patrocinio de