Comeza unha nova temporada da serie 'Retratos dunha escena plural', que facemos en colaboración co proxecto "Cara a unha escena plural" para coñecer de preto a traxectoria de algunhas das figuras máis relevantes das artes do movemento en Galicia.

Andrea Quintana descubriu a danza contemporánea e a súa vida xa non volveu ser a mesma. Defínese como artista variopinta e construiuse como profesional en diversas cidades, combinando o seu traballo como intérprete coa procura da súa propia voz como artista. Estivo vinculada a proxectos como TRC Danza ou Colectivo RPM, e traballou con compañías como Voadora ou o Centro Dramático Galego. Colaborar con tantas creadoras e creadores levouna a desenvolver o seu traballo como coreógrafa facendo solos en espazos non convencionais, con traballos como "Garabato" ou "O rato é que bailar sexa raro". Na actualidade fai parte canda Gena Baamonde do colectivo Vacaburra.

O seu traballo está atravesado por ser un corpo antinormativo que non encaixaba nos estereotipos de bailarina de danza clásica. Esa disidencia e diversidade, xunto co humor, é unha das súas características como artista. «Bailar e político e pon en xaque a hexemonía. É unha disciplina liderada por mulleres e se cadra por iso está relagada con respecto a outras artes». Reivindica unha cultura diversa e interseccional, que atenda a distintos tipos de público: «Por suposto hai público para a danza, o que se precisa é programar todas as obras que se están creando». E conclúe: «Claro que hai creadoras, pero marchamos. Despois voltamos. Agotámonos. As creadoras somos malas herbas e seguiremos aquí».