Nestes días de confinamento a todos nos deu por poñernos a limpar, ordenar ou simplemente revisitar algunhas desas cousas que nin sabiamos que tiñamos. En moitos fogares foi o momento de ir ao rocho e remexer nos discos vellos. Matías Tarrío seleccionou dez da súa discoteca que, ben pola portada ou ben polo contido, son artefactos sonoros moi tolos.
 

Non sei que me pasa co tema dos discos pero aló onde hai trapallada aló vou eu mercala, dá igual onde estea. A veces pregúntome para que quero eu un vinilo do Fary, e non atopo moita resposta. Pero despois cólloo, vexo a súa maxestosa portada co Fary sentado coma un rei nun cesto, e vexo que trae “Carabirubí”, e digo: como presta ter este disco. O caso é que cos anos fun acumulando unha chea de discos “heteroxéneos” que escoitar non escoito moito, pero mirar para eles gústacheme ben. Aquí unha selección de 10 discos que para min son xoias.

1. Pimpinela canta con Diego A. Maradona. “Querida amiga” (1986)

Este single xa é unha obra mestra desde a portada. Joaquín de Pimpinela cun chándal que quen llo dera a calquera moderno de agora, Maradona con cara de Maradona en versión gañán e Lucía, a irmá de Joaquín, con maquillaxe e pelos da época. Editado no ano 86, coincide co máximo esplendor de Pimpinela e de Maradona. Por certo, Lucía Galán e o mito arxentino tiveron un romance que non acabou moi ben. Con todo, a pesar da dirección do Maestro Leiva (si, o mesmiño de ¿Qué apostamos?) e da coautoría do Pelusa, a canción non é moita cousa, para que imos negalo. E si, hai videoclip.

2. Adiante Galicia (1981)

Este single é un dos meus favoritos. No ano 1981 o Banco de Bilbao fixo unha campaña para promocionarse na nosa terra e para iso naceu esta canción. Na portada pon “En Galicia 1280 galegos traballando pola súa terra” e tal e como era de esperar aparecen moitos galegos e galegas na imaxe. O meu favorito é un que está na primeira fila (quinto desde a esquerda) que se ve que ten unha ansia tola por facer país e tamén unha pinta de ter tocado en Lynyrd Skynyrd que non se lambe. Desconcerta un pouco que o que se vexa ao fondo sexa Castropol, en Asturias, pero a cousa é así. E da canción, pois mellor escoitala. Eu creo que hai varios posibles samples para utilizar, déixoo aquí por se alguén se anima. ”Galicia, o futuro xa está eiquí, e esta vegada non nos fuxirá / camiña Galicia, vamos en pós del, entre todos farémolo noso”. Coidado co can.

3. 'Campeones' y tus amigos de Telecinco (1990)

Este LP de 1990 xustifícase el só pola canción que o abre, o tema “Campeones”, que era a sintonía da serie de debuxos animados do mesmo nome. Un hit que ten todo o que ten que ter unha boa sintonía para unha serie así: retrouso facilmente recordable e cantable, referencia aos protagonistas na letra, uns bos coros e toneladas de épica. Por se alguén non o recorda Campeones era a serie de Oliver e Benji, aquela que tiña campos de fútbol máis longos que a pista do Aeroporto Rosalía de Castro. Mágoa que a miña edición de segunda man non traia o “encarte con letras para colorear” que vén anunciado na portada, daría ben para unha tarde enteira de confinamento. 

4. Best of Arnold Schwarzenegger (1991)

Si, unha vez comprei un LP recopilatorio titulado enganosamente “Best of Arnold Schwarzenegger”. Obviamente o amigo Arnold non canta no disco, e tampouco toca nada. Por que o merquei entón? Pois a ver, sae Terminator na portada, iso xa é un punto. E trae o tema principal da película que é un temazo. E tamén trae outros temas de outras obras mestras de Schwarzenegger: Conan, Danko Calor Rojo, Depredador e Desafío Total. Agora xa empezamos a falar, eh. Ademais sempre podo poñer a de Desafío Total e recordar as previas dos partidos de fútbol de Canal+ de mediados dos 90.

5. Boney M. “Oceans of Fantasy” (1979)

Este LP de Boney M de 1979 ten moitos alicientes. Chegou ao número 1 no Reino Unido, contén unha canción dedicada ao Lute (“El Lute”), contén o smash-hit “Gotta Go Home” e ademais é o primeiro deles que trae créditos coma a xente, de tal maneira que podemos certificar o que xa se sabía, que en Boney M non cantaba realmente case ninguén, e nese “case ninguén” incluímos a Bobby Farrell. Algúns aínda recordamos o paso de Boney M polo Festival Brincadeira de Ordes no que exerceu de estrela mundial para todo o que se pode exercer de estrela mundial, pero o que se di cantar, non cantou moito. Ocean of Fantasy tamén pode presumir de ter unha das carpetas despregables máis espectaculares da historia da música. 

6. Rick James. “Super Freak” (1981)

“Super Freak” é un temazo descomunal, cun riff incrible e moi pegañento. Ademais escóitoo bastante e sempre que podo picar discos en calquera lado intento poñelo. Entón por que está nesta lista? Pois métoo no saco por esa indescritible portada. Rick James con botas altas vermellas, vestido de coiro, mentres un policía está a piques de sometelo a un cacheo serio. E a cara de Rick que case parece dicirlle que empece xa. Rick James, que coñeceu a todos os grandes, foi íntimo de Marvin Gaye e de Eddie Murphy, saíu con Linda Blair (a nena d’O Exorcista), foi adicto a canta droga hai e que non sei como Hollywood aínda non fixo un biopic sobre el porque a súa vida daría para unha triloxía mínimo. 

7. Os Resentidos “Galicia caníbal (Fai un sol de carallo)” (1986)

Este maxi de 1986 é bastante coñecido, mais para quen non o vira antes seguro que é sorprendente. Efectivamente trátase dun artefacto que pola cara A trae “Galicia Caníbal” en galego e pola cara B a mesma canción en dúas versións: vasco e inglés (titulada “Canibal Galicia. (It is so fucking sunny)”. A foto de portada do Pórtico da Gloria é de Xurxo Lobato. Era ideal para poñer a última hora nos bares que había antes cando a xente ía contenta e parecíalle que a canción estaba en inglés pero ninguén dicía nada.

8. Gonzalo. “Quien piensa en ti” (1983)

Este single recórdoo toda a vida na miña casa. Recordo mirar a portada e pensar: “Gonzalo?”. Meu primo chamábase Gonzalo. Quen podía poñerse de nome artístico “Gonzalo”? É como se te chamas Ramón ou Antonio no disco. Parecíame moi anódino, polo menos Rafael meteulle un hache no medio. E miraba para o tipo con esa camisa e esa pose tan normal e non lle vía nada. Pero ollo, porque en “Quien piensa en ti” agóchase un temazo pop que representou a España no Festival da OTI de 1983 e que tivo bastante éxito nas radio fórmulas da época. Iso si, coidado coa letra.

9. Tony Genil. “Hasta siempre España” (1982)

O mesmiño: Tony Genil o de Crónicas Marcianas e despois Supervivientes. A vida é así e un día remexendo nos discos descobres isto. Que lle fas? Nada. Polo unha vez para escoitar o amor do de Puente Genil por España e gardalo no chineiro por moitos anos. Pero telo aí, está aí para cando faga falta. O que garda sempre ten. Para ilustrar o personaxe imos coa súa versión do “No cambié” con Loly Álvarez (tivo unha enleada boa coa Tamara polos dereitos da canción pero iso é outra historia).

10. Dr. Alimantado. “Best Dressed Chicken in Town” (1978)

Este single téñoo dende adolescente. Chamábame a atención polo título (“A galiña mellor vestida da cidade”) e polas pintas do protagonista. Zapatos desfeitos, pantalóns curtos coa petrina aberta, en coiro de parte de arriba... a onde iría este home. O caso é que cos anos descubrín que Dr. Alimantado era unha referencia para os punks británicos do 77 (especialmente para Johnny Rotten) e que “Best dressed chicken in town” é un trallazo dub cuns baixos potentísimos (imprescindible escoitar a tope de volume). Por certo, no disco do mesmo nome colaboran moitos dos grandes da música xamaicana, incluído Horace Andy (o que cantou con Massive Attack nalgúns temas do Blue Lines e que puidemos bailar con eles cando tocaron no Monte do Gozo).